Off we go.....

Om 5u zou de wekker aflopen, maar 10 minuutjes vroeger ben ik al wakker.... ;-)
Plichtsbewust ontbijten, de kids wakker maken, zij hebben ni echt zin in een ontbijt, nog een laatste check up en uiteraard nog een paar kleine dingen die nog snel ergens worden bij gepropt.

Om 6u20 zitten we gepakt en gezakt in de auto, ja, onze vakantie is begonnen!!!!!! 60w geleden begonnen de plannen te komen en vandaag is het al zover....(al vonden we toch dat het lang genoeg geduurd had...hihi...)

Een vriendelijke dame aan de incheckbalie, Maury mag zelfs op de knop duwen om de koffers op de band te laten rollen...uiteraard is ze in haar nopjes!!!!
Nadat we de douane zijn gepasseerd, hebben de kids nu wél zin in iets lekkers....Yara eet een panini indian chicken, Yarni een panini met ei en bacon, Milan en Maury houden het bij een donut, papa kan niks eten, want zijn tandvlees ligt al een week helemaal open (is gelukkig al wa aan de beterhand!) en mama.....die drinkt flink een gezonde combo juice van mango, appelsien en passievrucht! ;-)

Om 9u10 beginnen ze met de boarding....plots horen we "familie Dierckx" door de boxen galmen......jaja, Yarni en papa zijn uitgekozen om....een volledige security-check....elk detail wordt gecontroleerd, ze worden gefouilleerd...overal!!! Maar natuurlijk is alles in orde! Gelukkig!!!!

Omdat er een paar mensen niet op tijd bij de gate waren, anderen weer ni snel genoeg hun gordel aan hadden én het heel druk was met 3 wachtende vliegtuigen voor ons om op te stijgen, gingen we met een halfuurtje vertraging de lucht in.....geen probleem, want wij zijn met vakantie en voor onze aansluitende vlucht moeten we toch een kleine 4u wachten, dus.....
Bye bye Belgium....see you..... ;-)

Een kleine 8u later landen we in New York, 12u plaatselijke tijd.
Een goede vlucht, de schermpjes werkten ni echt, dus de verveling sloeg snel toe....maar goed, ook dat komt wel in orde, de uren tikken toch weg....de jongens hebben eventjes geslapen....

 

Nogal redelijk snel zijn we voorbij de douane in NewYork, wéér een lieve man die ons nog een paar tips meegeeft nadat hij weet waar we naartoe gaan... ;-)
Aan de border security kreeg onze Milan een extraatje.....met zijne gips natuurlijk....ze doen een drugstest en een test om te zien of hij geen explosieven bij heeft...uiteraard weer alles in orde!
Ondertussen komen alle kwaaltjes van iedereen een beetje naar boven, maar nu hebben we de kans om wa rond te stappen, al heeft de papa toch wel heel pijnlijke benen en voeten.....da checken we later wel....nu de hongerige buikjes vullen, want het eten op het vliegtuig was ni slecht, maar ze wisten nog dat we 3 jaar geleden hier Mac Donalds hadden gegeten, die nu dus blijkbaar vervangen is door een andere burgertent.

We wachten tot het tijd is om te boarden richting onze eindbestemming....ORLANDO!!!!

On time stijgen we op in New York, we komen zelfs een halfuurtje vroeger aan, maar door een geweldige thunderstorm hier, staan alle gates vol, zelfs met vliegtuigen die hier even een stop moesten maken omwille van het weer....we worden bedankt voor ons geduld, want we stappen dan uiteindelijk een halfuur te laat af, maar daar kan niemand wat aan doen hé, en wat dan nog....het is VAKANTIE!!!!

Bij alamo krijgen we de auto waarop vooral mijn ventje zolang naar heeft uitgekeken, "onze" suburban!!!!
Uiteindelijk zijn we om 21u "thuis", we zijn nog even gestopt bij publix voor wa drinken en een klein gezond snackje, we herkennen vanalles en ik ken zelfs de weg nog een beetje...leuk!!!!!

Eens thuis had de papa toch wel zin om vooral in de zetel te ploffen...maar amai, wat we te zien krijgen als hij zijn sokken en broek uitdoet, doet ons bijna met verstomming slaan.....hij heeft vasculitis!!!!
Voor wie ons goe kent, daar heeft onze Milan vorig jaar 10 maanden mee rondgelopen!!! (vasculitis is ontsteking van de kleine bloedvaten waardoor die onderhuids bloed lekken...) Voor alle duidelijkheid, dat is niet besmettelijk....want da zou ne mens dan denken hé... :-(
We denken dat hij dit heeft van de wondjes in zijne mond en hopen uiteraard dat da rap over is, want daar kan je serieus veel pijn van hebben!!!!

Gelukkig wéét ik ondertussen hoe ik dit een beetje draaglijk kan maken voor hem, ik heb er bijna een jaar met mijn neus héél dichtbij gezeten....anders konden we hier een dokter gaan opzoeken...

Ondertussen is iedereen hier in dromenland, ik ben 24u wakker, tijd om ook mijn bedje op te zoeken....